Przyszedł marzec, w zeszłym roku o tej porze zima była w pełni, siarczyste mrozy i mnóstwo śniegu, który pokrył białą pierzyną wszystkie szarości, tak bardzo już opatrzone, nudne. Trochę mi brakuje takiej zimy z prawdziwego zdarzenia. Brakuje mi śniegu, żeby pójść pozjeżdżać na sankach, brakuje mi mrozu, który skuwa jeziora lodową okową. Po krótkiej, choć
Wiosennie wreszcie się zrobiło! Patrząc na eksplozję zieleni, aż trudno uwierzyć, że jeszcze półtora miesiąca temu na polach leżała gruba warstwa śniegu, a jeziora skuwał lód. Każdego roku podziwiam z zapartym tchem cud natury, kiedy korony drzew z każdym dniem stają się gęstsze, na łąkach i trawnikach pojawia się feeria barw pierwszych wiosennych kwiatów. Wspaniały
To zimy pałac. U powały, Co jak baldachim świeci biały, Wiszą diamenty i kryształy. Dołem się puchy skrzą łabędzie, Błyskają szklanych ścian krawędzie, Kolumny z lodu świecą w rzędzie. Wiktor Gomulicki Wiosna już od sześciu dni, kwiecień za pasem, a zima ma się w najlepsze. W zeszłym roku wiosnę było już widać na każdym kroku
Kwiaty wiosenne, z początku niewielkie, rozrzucone po najbardziej nasłonecznionych fragmentach lasów, parków, łąk i trawników, nieśmiało wychylają swoje niewielkie kwiaty spośród zeschłych liści, po paru dniach już całe łany kierują swe kwiaty w kierunku słońca, oznajmiając wszem i wobec, że idą zmiany, że z długiego zimowego snu budzi się natura, budzi się nowe życie. Tego
Przemija szarość wielkopostna, Budzi się ziemia letargiczna. Połowa marca. Idzie wiosna, Nie tylko już astronomiczna. Leopold Staff Dziś pierwszy dzień astronomicznej wiosny, czyli równonoc za nami, od tej chwili dzień w porównaniu z nocą staje dłuższy, a z każdą kolejną dobą dnia przybywa, tego brakowało chyba wszystkim 🙂 Pierwszy dzień wiosny, to nie tylko dużo